In de jaren 1950 nam een kunstenaar LSD en tekende 9 portretten: Hier zijn de resultaten

Lang geleden in de jaren 1950, voordat er draconische sancties werden ingesteld op psychedelische middelen (zoals psilocybine en LSD) onderzoek naar hun effecten was veel meer freewheeling. Een deel ervan was eigenlijk gewoon het op de proef stellen van de magische, trippy effecten die deze drugs teweeg brachten. Want afgezien van hun therapeutisch krachten - en we hoeven het niet te vertellen jij dit - psychedelica kunnen leuk zijn. Gek, trippy, hilarisch, euforisch plezier. En ook raar, soms echt, echt vreemd. 

Weinig experimenten tonen dit zo effectief aan als het onderzoek uitgevoerd door Oscar Janiger (1918-2001), die bijna een halve eeuw geleden begon. Janiger, een psychiater aan de California-Irvine University, is vooral bekend vanwege zijn onderzoek naar LSD tussen 1954 en 1962. Een studiegebied waar hij zich op richtte was hoe LSD creativiteit beïnvloedt. Tijdens dit onderzoek werden meer dan 250 kunstwerken geproduceerd door kunstenaars die vrijwillig werk maakten onder invloed van het psychedelicum. In dit artikel bekijken we een serie van 9 tekeningen gemaakt door een onbekende kunstenaar, voltooid tijdens een psychedelische ervaring onder het toeziend oog van Janiger. 

9 Portretten op LSD

Dit is hoe het ging. De kunstenaar kreeg twee doses LSD van 50 microgrameen 65 minuten na elkaar. Ze kregen ook een activiteitendoos met potlodenen krijtjesen allerlei kunstzinnige materialen. De kunstenaar portret onderwerp zou de assisterende arts zijn die het medicijn toediende.

Tijdens het experiment deed de kunstenaar verslag van zijn ervaring en hoe de LSD hem beïnvloedde terwijl hij elk portret probeerde. De dingen beginnen normaal, maar het duurt niet lang voordat de kunstenaar zijn perceptie van de werkelijkheid begint te vervormen en zijn tekeningen steeds trippy worden, zoals je hieronder kunt zien...

20 minuten na de 1e dosis LSD

Observaties van de dokter: Patiënt kiest ervoor om te gaan tekenen met houtskool".

Artiestenrapporten: "Conditie normaal... nog geen effect van het medicijn."

85 minuten na de 1e dosis, 20 minuten na de 2e dosis LSD

Doktersobservatie: "De patiënt lijkt euforisch".

Artiestenrapporten: "Ik kan je duidelijk zien, zo duidelijk. Dit... jij... het is allemaal... Ik heb een beetje moeite om dit potlood onder controle te houden. Het lijkt door te willen gaan."

2 uur 30 minuten na 1e dosis

Doktersobservatie: "De patiënt lijkt erg gefocust op het tekenen."

Artiestenrapporten: "Contouren lijken normaal, maar heel levendig verandert alles van kleur. Mijn hand moet de gedurfde lijnen volgen. Het voelt alsof mijn bewustzijn zich bevindt in het deel van mijn lichaam dat nu actief is, mijn hand, mijn elleboog... mijn tong."

2 uur 32 minuten na 1e dosis

Doktersobservatie: "De patiënt lijkt in de greep van zijn schrijfblok."

Verslag van de kunstenaar: "Ik probeer een andere tekening. De contouren van het model zijn normaal, maar nu die van mijn tekening niet. De omtrek van mijn hand doet ook raar. Het is toch geen goede tekening? Ik geef het op ik probeer het nog een keer ..."

2 uur 35 minuten na 1e dosis

Doktersobservatie: "De patiënt volgt snel met nog een tekening. Als hij klaar is, begint hij te lachen en schrikt dan van iets op de grond."

Artiestenrapporten: "Ik maak een tekening in één zwier ... zonder te stoppen ... één regel, geen pauze!

2 uur 45 minuten na 1e dosis

Opmerkingen van de dokter: "De patiënt probeert in de activiteitenbox te klimmen en reageert over het algemeen geagiteerd langzaam op de suggestie dat hij misschien nog wat wil tekenen. Hij is grotendeels non-verbaal geworden. De patiënt mompelt onhoorbaar een deuntje (klinkt als "Bedankt voor de herinnering"). Hij verandert van medium naar tempera."

Artiestenrapporten: "Ik ben ... alles is ... veranderd ... Ze roepen ... je gezicht ... verweven ... wie is ..."

*Psychonaut Aantekeningen: Wanneer een paddo- of LSD-trip zijn hoogtepunt bereikt, is het niet ongebruikelijk dat de tripper minder verbaal en abstracter wordt in zijn communicatie. Dit betekent niet dat er iets mis is - wat de tripper ervaart kan te enorm of transcendent zijn om in woorden (of tekeningen) te vatten. 

4 uur 25 minuten na 1e dosis

Observaties van de dokter: "De patiënt trok zich terug in zijn bed, waar hij ongeveer twee uur lag en met zijn handen in de lucht zwaaide. Zijn terugkeer naar de activiteitenbox is plotseling en weloverwogen, waarbij hij overschakelt op pen en aquarel. Hij maakt de laatste halve dozijn streken van de tekening terwijl hij heen en weer rent door de kamer."

Artiestenrapporten: "Dit wordt de beste tekening, net als de eerste, alleen beter. Als ik niet oppas verlies ik de controle over mijn bewegingen, maar dat doe ik niet, want ik weet het, ik weet het." (De kunstenaar herhaalt "Ik weet" nog een paar keer.)

5 uur en 45 minuten na 1e dosis

Observaties van de dokter: "De patiënt blijft door de kamer bewegen, de ruimte in complexe variaties doorsnijdend. Het duurt anderhalf uur voordat hij weer gaat tekenen, hij lijkt over de effecten van de drug heen te zijn."

Artiestenrapporten: "Ik voel mijn knieën weer; ik denk dat het begint te slijten. Dit is een vrij goede tekening, dit potlood is machtig moeilijk vast te houden." (Hij houdt eigenlijk een krijtje vast).

8 uur na de 1e dosis

Observaties van de dokter: "De patiënt zit op het stapelbed. Hij meldt dat de roes is uitgewerkt, behalve dat hij af en toe onze gezichten vervormt. We vragen om een laatste tekening, die hij met weinig enthousiasme uitvoert."

Artiestenrapporten: "Ik heb niets te zeggen over deze laatste tekening. Het is slecht en oninteressant. Ik wil nu naar huis."

*Psychonaut Notities: Hoewel de artiest behoorlijk moedeloos en moe leek na zijn 8 uur durende reis, verklaarde Janiger in latere interviews dat na hun tripervaring:  "99 procent (van de kunstenaars) was van mening dat dit een buitengewoon, waardevol hulpmiddel was om te leren over kunst en de manier waarop je leert schilderen of tekenen. Bijna iedereen was het er persoonlijk over eens dat ze de cursus opnieuw zouden volgen."

Dit experiment is dus de geschiedenis ingegaan - niet in de laatste plaats omdat de tekeningen die de trippende kunstenaar maakte zo iconisch vreemd en vreemd mooi zijn. Maar ook omdat dit relatief eenvoudige concept ons een kijkje geeft in de geest van een trippend persoon, op een manier die voor ons veel tastbaarder is dan fMRI-scans van gloeiende hersengebieden. 

Kun je dit thuis proberen?

Bovendien, als je van de creatief gebogen, of wil je je volgende paddo-trip wat pittiger maken, dan kun je eigenlijk probeer dit thuis. Als je verantwoordelijk bent, natuurlijk. 

Tekenmaterialen inslaan - hoe meer hoe beter. Zoals je misschien hebt gemerkt, wisselde de kunstenaar in het experiment van houtskool, naar krijt, naar tempera, naar aquarel, al naar gelang zijn stemming. Neem vervolgens een goede vriend om jouw reis oppasser - en je artistieke advocaat. Ze kunnen al die goede dingen doen die een reisbegeleider doet, terwijl ze je ook aanmoedigen om onderweg kunst te maken. Gewoon een vriendelijke herinnering om pen op papier te zetten en aan de slag te gaan. kronkelende, noodlyen wiebelig.

En het hoeft niet hun portret te zijn! Je kunt alles tekenen. Als je stemmingswisselingen en je niet meer wilt tekenen, kunnen ze ook laat je over aan je innerlijke wereld.

Oefening baart kunst?

De kunst die mensen maken onder invloed van psychedelica kan variëren van geïnspireerde, geestverruimende meesterwerken tot nogal kinderachtige krabbels. Maar hoe dan ook, het is fascinerend om te kijken naar de fysieke tekens die je veranderde geest op papier heeft gegoten. Het is interessant om te zien dat Oscar Janiger ontdekte dat de kunstenaars die hij bestudeerde door oefening bedrevener werden in het werken onder invloed, wat suggereert dat ze beter in staat waren om de explosie van nieuwe perspectieven die psychedelica met zich mee kunnen brengen te benutten - en ze ook daadwerkelijk op papier te krijgen.

Dus als je de volgende keer op reis gaat, waarom laat je dan geen pen en papier achter? Wie weet wat je kunt maken...