In dit ongekende moment brengen we meer tijd met onszelf door dan ooit, met minder afleiding. Het ontdekken van je creatieve kant, of het versterken ervan als je er al mee in contact was, is een van de weinige positieve kanten die de afsluiting biedt.

Het nemen van psychedelica kan zeer bevorderlijk zijn voor kunstenaars, en creatieve output. Veel kunstenaars noemen psychedelica als inspiratiebron voor hun ideeën of als hulp om zich te verliezen in de stroom van het maken. Zoals we aanraadden in ons artikel "Hoe alleen te reizenHet hebben van de middelen om kunst om je heen te maken terwijl je tript, kan een extra dimensie van plezier en creativiteit aan je reis toevoegen.

Als je sinds de opsluiting je creatieve sappen hebt laten stromen, al dan niet aan het trippen, hebben we een lijst samengesteld van klassieke kunstwerken die een nogal psychedelisch invloed. Misschien hebt u ze al eens in het echt gezien in een galerie, gereproduceerd in prenten of bent u er helemaal nieuw mee. Hopelijk zullen ze u inspireren in een toekomstige creativiteit, of op zijn minst in een diep wormgat op google om u tegoed te doen aan glorieuze beelden. Hier zijn onze Top 5 Psychedelische Meesterwerken! 

Salvador Dali- De hardnekkigheid van het geheugen (1931)

Dit schilderij uit 1931 van Dali, is een iconisch voorbeeld van de Surrealist kunstbeweging. Het doel van de surrealisten was de verbeelding te verkennen door de onbewuste geest te ontsluiten. Door vreemde en droomachtige beelden te gebruiken, veranderden zij het gezicht van de kunstgeschiedenis. In "De volharding van het geheugen zien we zakhorloges zachtjes smelten in een woestijnlandschap. Velen hebben het werk geïnterpreteerd als een verkenning van tijd en ruimte, de

"ineenstorting van onze noties van een vaste kosmische orde"- (Dawn Ades)

- niet zo ver af van wat sommige psychonauten overpeinzen terwijl ze trippen! Dali zelf echter, een excentriekeling tot het einde toe, noemde een camembertkaas die smolt in de zon als zijn inspiratie voor het beroemde schilderij. 

Yayoi Kusama- Al de eeuwige liefde die ik heb voor de pompoenen (2016)

Kusama's oneindige spiegelinstallaties zijn ongelooflijk trippy en meeslepend. Geen enkele meer dan dit werk uit 2016, waarin een oneindig aantal lichtgevende, gestippelde pompoenen de bezoeker opslokken. De toeschouwer wordt onderdeel van het kunstwerk en krijgt een volledige dosis van alles en niets tegelijk, een beetje zoals een pompoen ego dood

Jheronimus Bosch... De Tuin der Lusten (tussen 1490- 1510)

The Garden of Earthly Delights is een drieluik (3 panelen) olieverfschilderij met een aantal behoorlijk gestoorde afbeeldingen. Het eerste paneel, links, toont een man en een vrouw, vermoedelijk Adam en Eva, die worden vergezeld door een God/Christus-achtige figuur. Dit is niet opmerkelijk voor klassieke kunst. Maar hun omgeving is merkwaardig bizar. Uit een gat in de grond kruipen vreemde wezens, een eenhoorn drinkt uit een poel. Het tweede, het centrale paneel, is een fantastische orgie van naakte mensen die stoeien met reusachtige vruchten, vogels en vissen. Je zou er uren naar kunnen staren en toch weer iets nieuws vinden, in de ziedende massa van dieren, groenten en mineralen. Hetzelfde geldt voor het derde paneel, aan de rechterkant. Echter, dit is zeker een slecht trip. Een stad in puin, een mensenetende vogel, verwrongen wezens, enorme oren met messen, en een bleke reus met een lichaam als een kapotgeslagen ei. Er is weinig bekend over Bosch zelf, dus zijn bedoelingen blijven mysterieus. Historici zijn verdeeld over de vraag of dit schilderij een waarschuwing moest zijn voor de gevaren van verleiding, of een viering van het paradijs. Hoe dan ook, er zijn maar weinig kunstwerken die erin slagen zo psychedelisch te zijn, zelfs meer dan 500 jaar later. 

Sylvie Fleury- Champignons (2008)

Fleury is een Zwitserse kunstenaar, bekend voor het mengen Pop Art en Minimalistisch invloeden. Maar, het is natuurlijk haar werk Champignons die ons opvalt! Deze uit de kluiten gewassen metallic paddestoelen zien eruit alsof ze zijn beschilderd met nagellak, maar in werkelijkheid zijn ze bedekt met glanzende autolak. Een commentaar op de consumptiecultuur en op de traditionele rolverdeling tussen man en vrouw, en natuurlijk een verwijzing naar psychedelische drugs. Ga ernaast staan en je voelt je een beetje alsof je in Wonderland bent...

Frida Kahlo- Wat het water me gaf (1938)

Kahlo behoeft natuurlijk geen introductie. Haar zwaar gebogen gezicht en traditionele Mexicaanse kledij zijn nu nog beroemder dan haar enorme catalogus van schilderijen. Achter het pop-cultuur icoon ging echter een fascinerende en tragische kunstenaar schuil. Dit werk, 'Wat het water me gaf'. wordt gezegd dat het een soort autobiografie is. Het enige dat van Kahlo te zien is, zijn haar voeten en haar onderbenen. Gebeurtenissen uit haar leven, zowel echte als metaforische, spelen rond haar tenen. Hoewel dit schilderij overwegend ongelukkige beelden bevat, toont het een moment van contemplatie en zelfontdekking. Kahlo's leven speelt zich voor haar, en onze, ogen af. We hebben allemaal wel eens van die meditatieve momenten in bad meegemaakt, waarin we nadenken over ons verleden, heden en toekomst. Net als psychedelica kan het ons helpen buiten onszelf te treden en helderder te zien. Misschien heb jij tijdens de opsluiting ook wel eens nagedacht... waarom zou je niet schilderen wat je zag?

We hopen dat u deze lijst inspirerend vond. Natuurlijk zijn er nog ziljoenen andere psychedelische meesterwerken die we hadden kunnen noemen, en misschien heeft u er binnenkort ook wel een gemaakt!