Maar als we de prinsessen even terzijde schuiven, blijven we achter met een grensverleggende erfenis. Een deel van deze erfenis, is de pure inventiviteit en schoonheid van de animaties zelf. Bijna elke Disney film bevat minstens één moment waar de animatoren, laten we zeggen, een beetje extra creatief. Magie is natuurlijk altijd een integraal onderdeel van elk Disney-avontuur, maar we denken hier niet aan Sprookjesmoeders of zeemeerminnen.

Er zijn veel gevallen waarin Disney positief wordt psychedelisch. Aangezien je waarschijnlijk nog thuis zit, is er geen beter moment om je te installeren voor onze Top 5 keer dat Disney een psychedelische meester was! Je zou de oude man in een heel nieuw licht kunnen zien...

Paddenstoel Dans: Fantasia (1940)

Ok, dus er zijn veel delen van Fantasia die hier hadden kunnen staan, (balletdansende nijlpaarden, Mickey Mouse vs. een bezemsteel, flirtende centauren, enz.) maar het lijkt gewoon onbeleefd om niet voor deze schattige kleine paddo's te kiezen! Deze fun-guys (snap je het? Snap je het?) groovend op Tsjaikovski's Notenkraker Suite is nu een deel van Disney geschiedenis, maar toen Fantasia voor het eerst werd uitgebracht in 1940, werd het gezien als een groot risico na het succes van 1937's Sneeuwwitje. Disney's keuze om klassieke orkestmuziek te combineren met animatie werd in die tijd als behoorlijk maf beschouwd, en ook de vrijheid die hij de animatoren gaf in hun kleurkeuzes droeg bij tot de scepsis. De film mag dan verlies hebben geleden aan de kassa's bij de release, maar wordt nu beschouwd als een visionaire klassieker.

Roze Olifanten op Parade: Dumbo (1941)

Ongetwijfeld een van de meest trippy Disney momenten ooit, de Roze Olifanten op Parade sequentie uit Dumbo spookt waarschijnlijk nog steeds door je dromen als je het in je kindertijd hebt gezien. De jonge Dumbo wordt een beetje dronken om met de stress van het circusleven om te gaan, en hallucineert ....dit. Lichtgevende olifanten verdelen en vermenigvuldigen zich, spelen met hun slurf als trompetten, veranderen in piramides en ogen. De visuele extravaganza gaat gepaard met een freaky-deeky deuntje dat swingt van gezang tot jazz. Aan het eind van de clip wordt Dumbo wakker en vindt zichzelf terug in een boom, zonder herinnering aan wat er gebeurd is. We hebben het allemaal wel eens meegemaakt...

Alice ontmoet de rups: Alice in Wonderland (1951)

Ongetwijfeld zou je deze hele film kunnen opnemen in een lijst over psychedelica. Maar om het bij stukjes en beetjes te houden, hebben we gekozen voor Alice's trippy gesprek met een waterpijp rokende rups. Als een norse geestengids ondervraagt hij haar over wie ze is, waarom ze daar is, en wat eigenlijk haar probleem is? Harde liefde inderdaad. Verdwijnend nadat hij net in een vlinder is veranderd, laat Mr Rups Alice, indien mogelijk, nog meer verward.

The Skeleton Dance: (1929)

Dit is een echte gouwe ouwe. Zelfs in 1929, maakte Disney ze gek. Een deel van de Dwaze Symfonieën serie, is dit een van de vroegste Disney tekenfilms, slechts een jaar jonger dan Mickey Mouse's eerste optreden in Steamboat Willie. Maar de skeletten met een serieus ritme houden ook vandaag nog stand, zelfs tegen hun moderne tegenhangers. Kijk hoe ze elkaar als pogo stokken gebruiken, de bot xylofoon beheersen, en buigen op een manier die suggereert dat ze meer calcium in hun dieet nodig hebben. Spoooky.

Friend Like Me: Aladdin (1992)

Tot op dit moment, met magische tapijten en pratende papegaaien, Aladdin was al behoorlijk gestoord. Maar wanneer Robin Williams' geliefde geest zichzelf voorstelt, gaat het pas echt in een hogere versnelling. In een poging Aladdin van zijn krachten te overtuigen, draait en tolt de geest, vermenigvuldigt hij zich, verandert hij in een olifant en een konijn, en gebruikt hij zelfs zijn eigen handen als achtergronddansers. Wie heeft er drie wensen nodig met dit vermaak ?