Odkrywanie Psilocybe Allenii

Odkrywanie Psilocybe Allenii

Oficjalnie zidentyfikowana w 2012 r., wzięła swoją nazwę od John W. Allenetnomykolog, który dostarczył kolekcję typów. (W terminologii biologicznej "typ" to ostateczna wersja okazu, na podstawie której można porównywać i identyfikować inne). Mimo że dopiero niedawno został "oficjalnie" uznany, od dawna był ulubionym warzywniakiem w takich miejscach jak San Francisco, zyskując nawet pseudolatyńską nazwę Psilocybe cyanofriscosa  - pod którą to nazwą jest nadal znany na niektórych forach mykologicznych.

Jego pożądana średnia lub wysoka siła działania oraz względna dostępność w środowisku naturalnym skłoniły amerykańskiego mikologa Alana Rockefellera do sformułowania następującej uwagi;

"Jeśli w grudniu wybierzesz się do Golden Gate Park, zobaczysz setki hipisów, którzy będą przyglądać się ukształtowaniu terenu zrębkami drzewnymi w poszukiwaniu Psilocybe cyanescens i Psilocybe allenii."

Gdzie i kiedy?

Strona P. allenii występuje w północno-zachodniej części Ameryki Północnej, od San Diago aż po Kolumbię Brytyjską w Kanadzie. Okazy można zwykle znaleźć w promieniu 16 km od wybrzeża Pacyfiku. Ich preferowanym siedliskiem są drewniane odpady, co oznacza, że dobrze rozwijają się w miejscach, w których występują komercyjne wióry drzewne. Nie są więc rzadkością na terenach miejskich! Chętnie rosną także w ziarnie, agarze i trocinach - to P. allenii jest grzybem o dużych zdolnościach przystosowawczych, który jest zdesperowany, aby wykiełkować. W jego ojczyźnie kiełkowanie następuje zwykle w chłodniejszych miesiącach roku, od września do stycznia. (Stąd hipisowskie świąteczne żerowanie w grudniu!).

Podobieństwa

Klątwa sobowtóra jest tym, co tak naprawdę trzymało P. allenii przez tak długi czas nie była naukowo sklasyfikowana. Przez wiele lat mylono ją z Psilocybe cyanescens. Rosną na podobnych obszarach, mają podobną moc psychodeliczną i bardzo, bardzo podobny wygląd - jedyna różnica to P. allenii's brak falistej czapki - wspólnej cechy charakterystycznej dla P. cyanescens. Definitywne rozróżnienie zostało stwierdzone dopiero przy sekwencjonowaniu DNA. To, wraz z brakiem falistej czapeczki, wykazało wystarczającą różnicę w stosunku do P. cyanescens zasługi P. allenii przyznanie statusu własnego gatunku.

Uwierzyłbyś, że to nie jedyne podobieństwo tego początkującego grzybka! P. allenii jest również często mylona z P. azurescens, P. serbica oraz P. subaeruginosa. Wszystkie one są psychodeliczne, zawierają związki psilocybiny i psilocyny. Ponieważ jednak różnią się one siłą działania i bezpieczeństwem, lepiej nie ryzykować, jeśli nie jest się pewnym...(dlatego polecamy nasze magiczne zestawy do uprawy grzybów!)

Vital Stats: Jak rozpoznać tego grzyba!

Aby zidentyfikować Psilocybe allenii, sprawdź, co następuje:

Czapka: Czapka jest zazwyczaj wypukła lub spłaszczona. Czasami ma wgłębienie w środku. Krawędzie kapelusza są zazwyczaj proste, ale czasami mogą być zaokrąglone. Ten grzyb może osiągać spore rozmiary - w zależności od podłoża kapelusz może mieć nawet 9 cm średnicy! Kapelusz jest pokryty peleryna (warstwa filmu) co sprawia, że grzyb ten jest śliski, gdy jest mokry, a czasem i trudny do zebrania. Kolor zależy również od wilgotności, ponieważ P. allenii jest higrofaniczny. Oznacza to, że w stanie suchym kapelusze mają kolor żółto-beżowy, a w stanie wilgotnym są cynamonowo-brązowe.  

Gills: Skrzela P. allenii Za młodu są jasnoszarobrązowe, a po dojrzeniu zarodników stają się głęboko fioletowe. 

Zarodniki: Odcisk zarodnika P. allenii jest ciemnobrązowy, czasami z purpurowymi odcieniami. Zarodniki są grubościenne i mają szorstki, owalny kształt. 

Łodyga: (lub pręga) ma wysokość od 3 do 7 cm i grubość od 0,1 do 0,3 cm. Ma kształt cylindryczny, jest pusta w środku i gładka w dotyku. Kolor początkowo jest biały, ale z wiekiem nabiera żółtawego odcienia. Przy manipulowaniu zabarwia się na niebiesko. (ze względu na zawartość psylocybiny). Wierzchołek łodygi jest posypany białymi, pudrowymi plamkami. (jest to tak zwana "pruinoza"), a podstawa jest połączona z grubymi, białymi ryzomorfami (struktury przypominające korzenie). 

Smak i zapach: Smak i zapach Psilocybe allenii jest opisany jako farinaceous co oznacza "zawierający skrobię". Najwyraźniej podobny do świeżo zmielonej mąki. 

Dalsza identyfikacja

Czy mogę to zjeść? : It jest jadalne, ale halucynogenne. Należy postępować ostrożnie. 

Znajdź to: Północno-zachodnia część Ameryki, rośnie na drewnianych szczątkach, wiórach, trocinach lub podobnych substancjach.  

Kiedy: Od września do stycznia.  

Rodzina: Hymenogastraceae

Genus: Psilocybe

Gatunek: allenii