O nie, zajęcia z fizyki!!!?

Eksploracja królestwa fotonów i innych cząstek może przywoływać wspomnienia z przeszłości. Lub nawet lęk z przerażających lekcji fizyki. Ale nie bój się, ponieważ fizyka kwantowa odbiega od norm fizyki klasycznej. Na poziomie mikroskopowym, gdzie zachodzą zjawiska kwantowe, jest miejsce na filozofię. A interpretacje eksperymentów przeprowadzanych w tej dziedzinie są różnorodne. Nie musisz być naukowcem związanym z NASA, aby zagłębić się w fizykę kwantową.

W rzeczywistości zrozumienie tego skomplikowanego świata może być fascynujące dla każdego. Jak się wkrótce przekonamy, jest to niezwykle zbieżne z eksploracją psychodelii. Nie wspominając już o dążeniu do rozwikłania struktury rzeczywistości. Niezależnie od tego, czy jesteś ciekawy fizyki kwantowej, czy psychodelii, ten artykuł jest dla ciebie!

Przez Unsplash

Podstawy

Aby dać przykład tego, jak fizyka kwantowa wykracza poza tradycyjną naukę do bardziej tajemniczej filozofii (a nawet psychodeliczne) możemy zbadać niektóre z eksperymentów, które pokazują dziwaczną i nieoczekiwaną naturę cząstek na tym mikroskopijnym poziomie. Jednym z podstawowych eksperymentów pokazujących to dziwaczne zachowanie jest eksperyment eksperyment z podwójną szczeliną.

Wyobraź sobie, że masz ścianę z dwiema szczelinami i wystrzeliwujesz w nią cząstki, powiedzmy elektrony. Klasycznie można by oczekiwać, że na ekranie za ścianą pojawią się dwie linie elektronów, odzwierciedlające dwie szczeliny. Fizyka klasyczna dyktuje, że elektrony są cząstkami materii i powinny zachowywać się jak cząstki. Jednak to, co obserwujemy, to wzór zakłóceń. Jest to wzór pasów o malejącej intensywności od środka na zewnątrz. Podobnie jak w przypadku fal dźwiękowych. Ten osobliwy wynik sugeruje, że cząstki na poziomie kwantowym zachowują się nie tylko jak cząstki, ale także jak fale.

Jeszcze bardziej zdumiewające jest to, że gdy eksperyment jest monitorowany, aby zobaczyć, przez którą szczelinę przechodzą cząstki, wzór zmienia się z powrotem w dwie linie! Sugeruje to, że w jakiś sposób świadoma uwaga bezpośrednio wpłynęło na zachowanie cząsteczek. Jakby wiedziały, że są obserwowane. Przełomowy eksperyment został okrzyknięty jedną z najbardziej fundamentalnych demonstracji tego, jak świadomość oddziałuje z materią. Jest to the flagowy eksperyment fizyki kwantowej.

Zdjęcie autorstwa Robert Zunikoff na Unsplash

Głębsze spojrzenie

Teraz, gdy omówiliśmy już podstawy, przechodzimy do sfery pojęć takich jak dualizm fala-cząstka. W fizyce kwantowej cząstki mogą wykazywać cechy zarówno cząstek, jak i fal. Nie chodzi o to, że czasami zachowują się jak cząstki, a czasami jak fale. Istnieją raczej w dziwnym stanie jednego i drugiego, do momentu zaobserwowania. Może się to wydawać kłopotliwe i słusznie. Podważa to nasze klasyczne rozumienie, w którym obiekty są zazwyczaj albo falami, albo cząstkami, a nie oboma jednocześnie.

Na tym dziwność się nie kończy. Wejdź do Zasada nieoznaczoności Heisenberga, nazwana na cześć Wernera Heisenberga. Zasada ta mówi, że istnieje granica tego, jak dokładnie możemy jednocześnie poznać pewne pary właściwości fizycznych cząstki. Właściwości takich jak położenie i pęd. Oznacza to, że na poziomie kwantowym nigdy nie możemy mieć pełnej wiedzy o właściwościach cząstki, wprowadzając poziom nieprzewidywalności do samej struktury rzeczywistości.

W tym kwantowym świecie cząstki mogą istnieć w wielu stanach jednocześnie, co jest zjawiskiem znanym jako superpozycja. Podważa to nasze klasyczne rozumienie obiektów o dobrze zdefiniowanych właściwościach przez cały czas.

Rozważmy splątanieZjawisko, w którym dwie lub więcej cząstek zostaje połączonych w taki sposób, że stan jednej cząstki zależy od stanu drugiej, niezależnie od odległości między nimi. Na przykład, jednym ze sposobów tworzenia splątane fotony polega na świeceniu laserem w określony rodzaj kryształu. Kryształ rozdzieli niektóre fotony na dwie części, pozostawiając dwa fotony, których łączna energia i pęd odpowiadają energii i pędowi oryginalnego fotonu. Cząstki są teraz połączone, nawet jeśli podróżują daleko od siebie. To pozornie niemożliwe połączenie między cząstkami było wielokrotnie testowane, zweryfikowane przez eksperymenty naukowe i pozostaje jednym z intrygujących aspektów fizyki kwantowej.

Co to wszystko oznacza?

Rozpoczynając eksplorację tajemnic kwantowych, należy pamiętać, że świat na poziomie kwantowym nie jest tym, czym wydaje się w naszym codziennym doświadczeniu. Jest to miejsce, w którym materia zachowuje się zarówno jako cząstki, jak i fale, gdzie panuje niepewność, a sama obserwacja wpływa na zachowanie tych maleńkich bytów. Jest to podstawa do zrozumienia głębokich powiązań, które będziemy badać między fizyką kwantową a doświadczeniami psychodelicznymi, gdzie granice naszej percepcji są przesuwane do nowych i oszałamiających limitów. Być może dzięki głębszemu wglądowi w naszą jaźń, umysł i świadomość, możemy zacząć rozumieć znaczenie tych dziwnych subatomowych zachowań.

Zdjęcie autorstwa oskar holm na Unsplash

Czy świat jest fraktalny?

Sfera fizyki kwantowej skrywa świat fraktalnych wzorów, interakcji elektromagnetycznych i rezonansów wibracyjnych kształtujących naszą rzeczywistość. Nakładanie się fraktalnych wzorów na pole widzenia podczas psychodelicznych podróży może być oznaką zwiększonej wrażliwości na skomplikowany taniec atomów, fal i cząstek w świecie kwantowym. Wzory te, pozornie poza świadomym pojmowaniem, mogą oferować wgląd w podstawowe struktury rządzące wszechświatem, łącząc mikrokosmos fizyki kwantowej z makrokosmosem świadomej eksploracji.

Co więcej, splątanie obserwowane w systemach kwantowych, w których cząstki natychmiast oddziałują na siebie niezależnie od odległości, rezonuje z wzajemnymi powiązaniami często zgłaszanymi przez osoby podczas doświadczeń psychodelicznych. Rozpuszczenie granic między sobą a środowiskiem, powszechny motyw w psychodelicznych podróżach, może odzwierciedlać zwiększoną wrażliwość na splątaną naturę rzeczywistości na poziomie kwantowym. Niezależnie od tego, czy czujesz, że twój umysł jest tak duży jak wszechświat, czy też jesteś w stanie zrozumieć strukturę czegoś tak małego jak DNA, tak jak Crick zrobił to po LSDIdea rozszerzonej świadomości i wrażliwości na rzeczy wykraczające poza normalne świadome pojmowanie jest wspólną cechą doświadczenia psychodelicznego.

"Przez dwanaście godzin poruszałem się w wymiarach przestrzeni i czasu. Niezrozumiałe stało się zrozumiałe. Rzeczywistości wewnątrz rzeczywistości rozkwitały i zanikały. Od nieskończenie dużego do nieskończenie małego, nieograniczony i nieskrępowany umysł migał przez krajobrazy o niesamowitej głębi i pięknie... czas się zatrzymał, nie było przeszłości ani przyszłości".

-Anonimowa relacja z podróży po grzybach psilocybinowych pozostawiona na stronie NewScientist.

Dowody potwierdzające połączenie

Pozornie odległe światy badań nad psychodelikami i fizyki kwantowej mogą być ze sobą ściślej powiązane niż się wydaje. Podobnie jak splątane cząstkiPołączenie między tymi dwoma światami wykracza poza nasze obecne modele rozumienia. Zmusza nas do ponownej oceny naszych definicji i faktów. Zmienione postrzeganie czasu i przestrzeni pod wpływem psychodelików oraz potencjał "przetwarzania kwantowego" w mózgu przyczyniają się do tego wyjątkowego połączenia.

Rozważmy rolę percepcji w tym połączeniu. Doświadczenie psychodeliczne często wiąże się z głęboką zmianą percepcji, ujawniając ukryte wzorce i warstwy rzeczywistości. Podobnie, efekt obserwatora w fizyce kwantowej sugeruje, że akt obserwacji może wpływać na zachowanie cząstek. Czy zwiększona wrażliwość percepcyjna wywołana przez psychodeliki może oferować unikalny punkt obserwacyjny do obserwowania kwantowej struktury rzeczywistości? Badanie tego związku może prowadzić do bardziej zrównoważonego zrozumienia naszego świata i nas samych.

Przetwarzanie kwantowe w mózgu

Najnowsze badania sugerują, że mózg przetwarza informacje za pomocą mechaniki kwantowej, wspieranej przez podobieństwa między cząstki subatomowe oraz neurony. Psychodeliki promują zwiększoną łączność i synchronizację między regionami mózgu, co wskazuje na związek z przetwarzaniem kwantowym. Możliwe, że poprzez splątanielub dualizm fala-cząstkaNasze mózgi mogą przetwarzać informacje szybciej niż byłoby to możliwe bez tych zjawisk kwantowych. Nasze mózgi są najpotężniejszymi procesorami na Ziemi, więc wykorzystywanie przez nie procesów kwantowych miałoby sens i wiele by wyjaśniało.

Zdjęcie autorstwa Growtika na Unsplash

Nawigacja w zaświatach

Superpozycja kwantowa, fundamentalna koncepcja mechaniki kwantowej, podważa klasyczne intuicje, pozwalając cząstkom istnieć w wielu stanach jednocześnie, dopóki nie zostaną zaobserwowane. Wprowadzona przez Erwin Schrödingeri jego słynne kotKoncepcja ta wyłoniła się z dualizmu falowo-cząsteczkowego cząstek, ilustrując, że wykazują one zarówno cechy cząstek, jak i fal. Cząstka w superpozycji, opisana przez funkcję falową, matematyczną formułę zaprojektowaną w celu nadania sensu tej dziwacznej fizyce cząstek, reprezentuje kombinację możliwych stanów. Po obserwacji superpozycja zapada się w jeden stan, określony przez prawdopodobieństwo.

Zasada ta ma kluczowe znaczenie w obliczeniach kwantowych, gdzie kubity, kwantowa wersja komputerowych "bitów" informacji, może istnieć w superpozycjach 0 i 1 jednocześnie. Podczas gdy superpozycja rodzi wyzwania interpretacyjne, ponieważ po prostu nie możemy dokładnie dowiedzieć się, jak interpretować te wyniki testów kwantowych, jest ona nadal integralną częścią powstających technologii kwantowych i zapewnia unikalny wgląd w skomplikowaną naturę cząstek na poziomie kwantowym.

Doświadczenia psychodeliczne często przenoszą jednostki do krain, w których czas, przestrzeń i wymiary ulegają głębokim zmianom. zakłócenia. Osoby zażywające psychodeliki postrzegają rzeczywistość, która wykracza poza to, co zwyczajne, często objawiając się jako wielowymiarowe doświadczenie lub spotkania z bytami pozornie wykraczającymi poza ograniczenia standardowej fizyki. W tych zmienionych stanach wywołanych przez psychodeliki pojawia się charakterystyczna soczewka, zapewniająca rzadką okazję do zrozumienia takich idei, jak superpozycja cząstek, superpozycja kwantowa i splątanie.

W normalnych stanach nasz umysł ma trudności z porzuceniem koncepcji fizyki klasycznej, ale podczas doświadczenia psychodelicznego można łatwiej zawiesić niewiarę, aby zobaczyć nową perspektywę lub sposób rozumienia świata.

Zdjęcie autorstwa Ethan Hoover na Unsplash

Wytyczanie ścieżki do dalszej eksploracji

Nasz obecny krajobraz intelektualny charakteryzuje się delikatną równowagą między osiągnięciami naszego zrozumienia a potencjalnymi przeszkodami, jakie te osiągnięcia mogą stanowić dla eksploracji nowych pomysłów. W dziedzinie materii i fizyki niewątpliwie poczyniliśmy znaczne postępy, w znacznym stopniu odkrywając zawiłości wszechświata. Istotne jest jednak uznanie ograniczeń naszej wiedzy, zwłaszcza w obliczu ogromnej przestrzeni niezbadanych terytoriów, które pozostają niewyjaśnione.

W naszym dążeniu do wiedzy łatwo jest popaść w samozadowolenie i założyć, że nasze obecne zrozumienie stanowi szczyt zrozumienia. Jednak granice fizyki kwantowej i enigmatyczne krajobrazy ujawnione przez doświadczenia psychodeliczne sugerują, że być może będziemy musieli porzucić niektóre z naszych z góry przyjętych pojęć. Same ramy, przez które postrzegamy materię, masę i świadomość, mogą wymagać ponownej oceny, aby w pełni zrozumieć lekcje, jakie mają do zaoferowania te niekonwencjonalne sfery.

Jasna przyszłość

Fizyka kwantowa i psychodeliki, z ich nieodłączną dziwnością i sprzecznością z klasyczną intuicją, podważają fundamenty naszych konwencjonalnych poglądów. Dualizm falowo-cząsteczkowy, superpozycja i splątanie na poziomie kwantowym kwestionują newtonowskie pewniki, które od dawna stanowią podstawę naszego rozumienia świata fizycznego. Aby w pełni objąć wgląd, jaki może zapewnić fizyka kwantowa i psychodelia, być może będziemy musieli porzucić wygodę znanych pojęć i otworzyć się na możliwość, że rzeczywistość jest znacznie bardziej złożona i wzajemnie powiązana, niż kiedyś sądziliśmy.

Ta gotowość do ponownego rozważenia i dostosowania naszego zrozumienia nie jest przyznaniem się do porażki, ale świadectwem dynamicznej natury badań naukowych. Uznając luki w naszej wiedzy i potencjalne ograniczenia naszych obecnych paradygmatów, tworzymy przestrzeń dla pojawienia się nowych pomysłów i głębszego zrozumienia tajemnic wszechświata. Integracja zasad kwantowych i głębokich doświadczeń wywołanych przez psychodeliki może być katalizatorem zmiany paradygmatu, zapraszając nas do odkrywania nieznanego ze świeżymi perspektywami i pokorą, która uznaje ogrom tego, co wciąż pozostaje do odkrycia.