Waarom paddenstoelen de toekomst zijn van ruimteonderzoek

Wordt daar duurzaam onderzoek gedaan? Of zijn het alleen maar miljardairs (en levende legende William Shatner) op pleziertjes in het grote onbekende?

Introductie van Astromycologie

Nou - het blijkt dat wetenschappers eigenlijk hebben aan het zwoegen geweest om de howsen de wat en de waarom - en NASA financiert nu een klein dingetje dat ze astromycologie'. 

Astro? Mycologie?

Yep! Je hebt het in een! Het zijn paddestoelen in de ruimte! En, de onderneming wordt aan de mycologische kant geleid door niemand minder dan paddenstoelen-meester Paul Stamets!

Als je zelf een beetje verslaafd bent aan paddo's, ken je misschien de iconische psychonaut Terence McKenna's theorie dat paddestoelen eigenlijk kwam uit de ruimte. Hoewel boeiend, kan het vooralsnog niet worden bewezen. Maar het zet wel de deur open voor paddestoelen die gezien worden als iets niet van deze wereld, en spreekt over hun bijna onnatuurlijk natuurlijke kwaliteiten. 

Dus hoe maken deze kwaliteiten hen perfect voor het bevorderen van de mogelijkheden van ruimteverkenning?

Om ons toekomstige kosmische huis te voeden, te huisvesten en van energie te voorzien? Wel, in een recent interview onthulde Stamets alles...

Voedsel kweken in de ruimte

Als je van plan bent een planeet te bevolken, of er in ieder geval langer dan een lang weekend te blijven, heb je een duurzame manier nodig om voedsel te produceren. Je kunt natuurlijk niet zomaar zaden op het oppervlak van onherbergzaam terrein gooien. Dit is waar paddestoelen om de hoek komen kijken. Stamets legt uit;

"Planten die terravorming ondersteunen hebben mineralen nodig, en het koppelen van schimmels aan de planten en het puin van mensen [zorgt ervoor dat ze] ontbinden in een vorm die dan rijke bodems creëert die kunnen helpen bij het genereren van het voedsel dat astronauten nodig hebben. Het is veel gemakkelijker om één zaadje te nemen en je voedsel te kweken dan om een ton voedsel mee te nemen naar de ruimte, nietwaar?

De natuur is ongelooflijk efficiënt in termen van een lading. Het is veel beter voor de natuur om een lading voedsel te genereren dan voor je raket om een lading voedsel te vervoeren."

Het is zeker zinvoller dan 10 jaar aan diepvriespizza's in een raket te stoppen! 

Een van de cruciale verwachtingen van dit proces is dat de paddestoelen in staat zullen zijn te reageren met de elementen die worden aangetroffen op de planeten die wij hopen te terraformen. Stamets legde uit hoe onderzoekers een synthetische versie van de regolith gevonden op andere planeten. Regolith is asteroïde stof. En het blijkt dat oesterzwammen het heel goed kunnen afbreken. Zelfs beter als ze worden gecombineerd met andere soorten schimmels - net als op aarde is diversiteit het sleutelwoord! Stamets beschrijft het proces:

"Ze worden een bron van vitaminen, andere mineralen... die deze schimmels kunnen voeden om nog groter te groeien en dan meer planten te ondersteunen die meer cellulose aanmaken. En dan sterven ze, en ze ontbinden, en deze lenzen van mycelium... beginnen dan meer en meer uit te groeien... En als hun gemeenschappen diverser en complexer worden, beginnen deze lenzen van leven dan grotere oases te worden. En als de oase omgeving groot genoeg is, dan kan het mensen onderhouden."

Bouwen in de ruimte

Nog iets wat je niet echt die je in je raket mee wilt zeulen zijn zware bouwmaterialen. Nou - geen verrassingen hier - er is een paddestoelvormige oplossing voor dat ook! Het blijkt dat een van onze favoriete superfood paddenstoelen de sleutel kan zijn tot het kweken van duurzame bouwmaterialen op andere planeten! Drie hoeraatjes voor de reishi paddenstoel! Echter, het was gewoon door kans dat het werd ontdekt als het materiaal van de ruimte architect's keuze. Stamets geeft ons het verhaal:

"We kweken reishi blokken. We wilden deze blokken vergruizen om er aarde van te maken... Maar we konden ze niet vergruizen. Je kon ze zagen met een zaagblad, maar als je ze probeerde te slaan met een hamer of zoiets, braken ze gewoon niet. Dus die grote ingenieur bouwde voor ons een hydraulische roestvrij stalen pers... en we gaven het mijn reishi blokken, en het verboog het roestvrij staal.

Toen ik het probeerde samen te persen, brak de machine. Dit ding verplettert de hele dag stenen, maar kon geen mycelium verpletteren... Ze zijn structureel zo sterk."

Maar niet alleen de reishi paddestoelen doen astromycologen opkijken als de zelfgroeiende baksteen de jour. Ze hebben ook nog een paar andere trucs in hun mouw. Stamets beschrijft de warmte vasthoudende en isolerende kwaliteiten van de reishi blokken als Fenomenaal'. Hij gelooft ook dat deze reishi myceliumblokken door hun hoge koolstofgehalte kunnen worden gebruikt als batterijen of zonnepanelen.  

"...ze zouden je dan niet alleen kunnen isoleren tegen de kou op het Mars- of asteroïde-oppervlak, maar het huis zelf wordt een gigantische accu voor energie omdat ze zo rijk zijn aan koolstofvezels. Dus dat is, voor mij, echt cool."

Heel, heel, cool inderdaad Paul!

Trippen in de ruimte

Tenslotte, Stamets legde enkele psychedelisch gedachten voor de kosmos. Natuurlijk is de mogelijkheid om menselijk leven in de ruimte te handhaven essentieel, maar de kwaliteit van dat leven is net zo vitaal. Zelfs voor getrainde astronauten kan de echte realiteit van de intense psychologische belasting - angst, verveling, eenzaamheid - veroorzaakt door in de ruimte te zijn, overweldigend zijn. Stamets gelooft dat psilocybine paddestoelen, die eindelijk erkend worden voor hun helende eigenschappen op aarde, kan ook essentieel helend zijn voor hen die in het diepe, donkere heelal worden gegooid. 

"Denk je dat de astronauten eenzaamheid, depressie en PTSD zullen krijgen? Ik denk het wel. Hoe ga je ze helpen?

Onder zorgvuldig gecontroleerde omstandigheden, als onze astronauten psilocybine kunnen innemen in de ruimte en naar het universum kunnen kijken en zich niet afstandelijk en alleen voelen, maar het gevoel hebben dat ze deel uitmaken van dit gigantische bewustzijn, zal hen dat een beter denkkader geven - psychologisch, emotioneel... Ik denk dat isolement, eenzaamheid en depressie de grootste problemen zullen zijn waar astronauten mee te maken krijgen."

Ten eerste, hoe geweldig zou het zijn om te trippen in de ruimte?! En ten tweede, net als bij de mensen op Aarde, kunnen paddo's de astronauten helpen het beste uit zichzelf te halen. En waarom zouden we de sterren niet bevolken met mensen die verrijkt zijn met de creatieve, gulle en zorgzame energie die psilocybine geeft? 

Stamets mijmert:

"...mensen die creatiever zijn, komen met meer oplossingen. Ik denk dat dat in zekere zin een vruchtbaar ecosysteem is dat kan leiden tot de duurzaamheid van mensen in de ruimte."

Dus, zou dit de toekomst kunnen zijn? Voedsel verbouwen uit mycelium aarde, leven in een huis gemaakt van paddestoel stenen, aangedreven door paddestoel batterijen, met ideeën aangedreven door paddestoel geïnduceerde creativiteit - op MARS? 

Klinkt net gek genoeg om waar te zijn!