Czy psychodeliki mogą ponownie połączyć nas z animizmem?

Kiedy zachodni antropolodzy zaczęli badać rdzenne kultury w połowie XIX wieku, zauważyli pewne wyraźne podobieństwa. Wydawało się, że prawie wszystkie te społeczeństwa miały ramy wierzeń, które ostro kontrastowały z materialistycznym sposobem myślenia Zachodu. Ich systemy wierzeń można było umieścić pod parasolem animizmu. 

Czym jest animizm?

Mówiąc prościej, animizm to przekonanie, że wszystkoOd roślin, przez przedmioty nieożywione, aż po zjawiska naturalne, takie jak grzmoty i oświetlenie, posiadają żywa dusza. Zasadniczo, że wszystko żyje. 

Termin animizm pochodzi od łacińskiego "Anima", tłumaczenia starożytnego greckiego "psyche" oznaczającego "powietrze, oddech i ducha". Jest to ta nieuchwytna rzecz - dusza. Platon, (który zawsze wiedział, co jest grane) mówił o "Anima Mundi" w czasach starożytnych;

"Ten świat jest rzeczywiście żywą istotą obdarzoną duszą i inteligencją, pojedynczą widzialną żywą istotą zawierającą wszystkie inne żywe istoty, które ze swej natury są ze sobą powiązane".

Wszystko ma ducha, wszystko ma cel

Ten związek między wszystkimi rzeczami, z których każda ma własne motywacje, zwykle występuje poza naszą ludzką percepcją. Ale animizm wierzy, że motywacja skały, cel kałamarnicy, ambicja chmury deszczowej, wszystkie mają wzajemnie powiązane konsekwencje dla naszej egzystencji. 

Znaczna część ludzkiej mitologii na przestrzeni dziejów związana jest z wierzeniami animistycznymi lub związanymi z animą, od Bogów Słońca po święte jaskinie. Jest również porównywalna do Chi w tradycji taoistycznej i Prany w tradycji wedyjskiej. Występuje w kulturach, które nadal mają bliski związek i szacunek dla natury; więc, jak można sobie wyobrazić, nie pasuje do naszego współczesnego świata, w którym chciwość często redukuje naturę i żywe istoty do ich wartości jedynie jako zasobu. Jeśli wierzysz, że wszystko jest siecią powiązanych ze sobą dusz, zdziesiątkowanie obszarów naturalnych lub złe traktowanie zwierząt staje się nie do pomyślenia. Jednak w ostatnich latach zainteresowanie tą starożytną wiarą zaczęło rosnąć.

Wszystko to jest dość fascynujące, prawda? Ale gdzie pojawiają się psychodeliki? 

Psychodeliki i animizm

Cóż, każdy, kto doświadczył magicznej podróży po grzybach, będzie wiedział, że psilocybina może przynajmniej wywołać poczucie więzi z innymi ludźmi, zwierzętami, naturą, a nawet siłą wyższą. Co najwyżej może spowodować całkowite śmierć ego - uświadomienie sobie, że nie ma oddzielenia między żywymi istotami - co jest w zasadzie animizmem, w skrócie. 

Sytuacja kurczaka z jajkiem?

I czy uwierzysz, że chociaż nie jest to warunek konieczny dla społeczeństw animistycznych, wiele z nich, które nadal utrzymują te wierzenia zrobić mają tradycję naturalnego stosowania psychodelików. Spośród nich pierwszymi, o których prawdopodobnie myślimy, są społeczeństwa amazońskie i mezoamerykańskie z praktykami szamanistycznymi. Praktyki te są areną, na której enteogeny, takie jak grzyby psilocybinowe, ayahuasca oraz Salvia divinorum były wykorzystywane jako część tradycji animistycznych. Wspomagani przez te psychodeliczne rośliny i grzyby szamani byli w stanie uzyskać dostęp do mistycznych sieci animy i przywrócić mądrość swoim społecznościom. 

Już nie tak tajne Starożytne greckie rytuały Misteria eleuzyńskie również wywodziły się z połączenia psychodelii i animizmu. Uczestnicy pili zmieniającą umysł miksturę z psychoaktywnych roślin i ziół, zwaną kykeon jako część ich inicjacji. W tym czasie w starożytnej Grecji wierzono, że wszystko jest połączone z naturą; wszystkie żywe istoty, przedmioty, miejsca i elementy miały ducha. Kykeon pomógł im połączyć się z tą mistyczną siecią.

Ponadto wiele religii, w tym pierwsze religie hebrajskie, miało charakter animistyczny, opierając się na czczeniu siły życiowej, która według nich emanowała z naturalnych obiektów i elementów.  

Psychodeliczny renesans i animizm: W samą porę?

Wraz z rosnącą akceptacją psychodelików na całym świecie, wywołaną ich potencjałem jako narzędzia terapeutyczneW miarę jak coraz więcej ludzi zdaje sobie sprawę, że są niezadowoleni z tego, jak traktujemy siebie nawzajem. A ponieważ coraz więcej ludzi zdaje sobie sprawę, że są niezadowoleni ze współczesnego społeczeństwa, z tego, jak traktujemy się nawzajem i jak wyglądają nasze relacje z naturą i żywymi istotami w ogóle, czy to może wyjaśniać, dlaczego animizm jest ponownie przyjmowany jako pogląd, który nie tylko ma sens, ale także czyni nas milszymi?

Wykorzystanie panpsychizmu do zrozumienia świadomości

Nie tylko pod względem duchowości tego rodzaju idee się zmieniają. Panpsychizm, nieco bardziej umiarkowana wersja animizmu, jest obecnie gorącym - choć czasami kontrowersyjnym - tematem wśród neurologów i filozofów, którzy zbadać problem świadomości. Proponują, że wszechświat musi być świadomy, ponieważ świadomość, taka jak nasza, nie mogłaby istnieć, gdyby nie była już obecna i nieodłączna. Aby odróżnić animizm od panpsychizmu, można powiedzieć, że animizm postrzega rzekę jako bycie z duch i podmiotpodczas gdy panpsychizm postrzegałby rzekę jako składa się z klastrów zilionów mniejszych świadomości. Filozof Philip Goffwyjaśnia zwolennik panpsychizmu; 

"Świadomość, dla panpsychisty, jest wewnętrzną naturą materii. Według tego poglądu istnieje tylko materia, nic nadprzyrodzonego ani duchowego. Ale materię można opisać z dwóch perspektyw. Nauki fizyczne opisują materię "z zewnątrz", w kategoriach jej zachowania. Ale materia "od wewnątrz" - tj. pod względem jej wewnętrznej natury - składa się z form świadomości".

W pewnym sensie zarówno animizm, jak i panpsychizm ogłaszają, że my, jako ludzie, jesteśmy niespecjalny w naszej świadomości. Ale nie denerwują się. Zamiast tego proponują coś o wiele bardziej ekscytujące - że wszystko żyje w jakiś sposób. W rzeczywistości -. wszystko jest wyjątkowe - i jesteśmy jego częścią. Po raz kolejny, brzmi to trochę jak urzeczywistnienie wycieczki na grzyby, prawda?

Animizm w XXI wieku

I tak, wracając do dnia dzisiejszego, gdzie animizm dla wielu wygląda jak realna perspektywa aby poprowadzić nas w chwiejnych czasach, w których się znajdujemy. Jako sposób na pomoc w budowaniu regenerującej, opiekuńczej kultury, która odżywia świat, animizm może faktycznie mieć potencjał. 

Ulubieniec świata grzybów, mikolog Paul Stamets dostosował się do myśli animistycznej w swojej wpływowej książce Mycelium Running. Przedstawił w nim swoją teorię  "...żywa sieć grzybni, która manifestuje naturalną inteligencję wyobrażoną przez teoretyków Gai". (Gaja jest personifikacją Ziemi jako bytu). Stamets wierzy, że ta "naturalna inteligencja" jest siłą dobra, zmotywowaną do dobrobytu całej planety. Dodaje "Dobro to nie tylko koncepcja, to duch“.

Przejście do bardziej animistycznego sposobu myślenia nie zawsze będzie łatwe. Ostatnie kilkaset lat mocno zakorzeniłomaterialistau większości z nas. Ten sposób myślenia wierzy, że kombinacje materii tworzą animację, a nie że animacja lub "duch" są wrodzone. Dlatego, aby zacząć myśleć o każdym obiekcie jako o własnym bycie, a nie tylko "materii" do wykorzystania i nadużycia, trzeba nieco zmienić perspektywę. 

Czy magiczne grzyby mogą ponownie połączyć nas z animizmem?

Wiemy, że starożytni ludzie na całym świecie mieli zdolność dostrzegania ducha we wszystkim. Nadal mamy to w sobie, ale zostało to pogrzebane. Czy naturalne psychodeliki, takie jak magiczne grzyby, pochodzące z ziemi, mogą być sposobem na ponowne odkrycie tego połączenia?

Dowody naukowe Wyniki badań klinicznych pokazują, że najdłużej utrzymującymi się efektami doświadczenia psychodelicznego jest poczucie więzi z naturą, innymi ludźmi i całym wszechświatem. Psychodeliki mogą uczyć lub przypominać nam, że świat jest pełen znaczenia i magii. Bycie połączonym ze światem oznacza bycie jego częścią. Całkiem odjechane, co?